tag:blogger.com,1999:blog-27995621.post3643304199258207305..comments2024-03-26T07:23:35.624+01:00Comments on Blog de Ana B. Bande: Unos cuantos piquetitos....Ana Bandehttp://www.blogger.com/profile/17895409666308940416noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-36356356963967382682008-08-19T10:34:00.000+02:002008-08-19T10:34:00.000+02:00Dicir que na "violencia doméstica" os papeis prota...Dicir que na "violencia doméstica" os papeis protagonistas recaen case sempre nos mesmos é como dicir que nos "accidentes de tráfico" o responsable é case sempre un condutor: forma parte da definición. Agora ben, non é igual un condutor borracho a 110 KM/H polo medio de Vigo, que un condutor que se despistou un segundo por mor dunha discusión, que outro que tivo que frear violentamente e o seu acompañante, sen cinturón de seguridade, saíu polo parabrisas. Todos son accidentes de tráfico, en todos morreu alguén, e en todos participou activamente un condutor, pero son moi distintos, e cada un require unha análise e unha solución distinta. Non abonda con dicir "accidentes de tráfico" como non abonda dicir "violencia doméstica ou (inda peor) de xénero". Aí é precisamente cando as árbores nos impiden ver o bosque e, de paso, atopar non "a solución", que é o que erróneamente se busca, senón as solucións correctas, porque, insisto, a cuestión é moito máis complexa que "un home matou a unha muller".Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-44337114046836860312008-07-31T16:59:00.000+02:002008-07-31T16:59:00.000+02:00Prezado anónimo, calquera reflexión que se faga so...Prezado anónimo, calquera reflexión que se faga sobre este asunto xa é dar pasos adiante. Concordo con que cada caso é un "expediente" propio. Cada asasino terá as súas "non causas", as súas paranoias, enfermidades, prexuizos, e o seu contexto e referente espazo-cultura-temporal e todo o que queiramos, pero non deixemos que as árbores nos agachen o bosque. Na violencia "doméstica", oxímoron este onde os haxa, non podemos negar que o asasino é case sempre dun sexo e a víctima do outro, xa sabemos...hai que analizar, e non é nada difícil de facelo, as orixes dun problema que ten moito que ver con outros fenómenos semellantes nos que un coletivo adoita ser sempre a víctima. O desprezo, a marxinación levan sempre a unha total insensibilidade fronte ao sufrimento de ese "outro" ao que non tardamos en cosificar e pronto, moi pronto, en eliminar.Ana Bandehttps://www.blogger.com/profile/17895409666308940416noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-46255890144604499242008-07-31T13:43:00.000+02:002008-07-31T13:43:00.000+02:00Voume meter onde non me chaman. Eu coido que con i...Voume meter onde non me chaman. <BR/>Eu coido que con isto da violencia de xénero estamos a caer nunha trampa máis dos medios de comunicación e dos lobbys interesados neste tipo de simplificacións.<BR/>Non tódalas mortes de mulleres son iguais nin causadas polas mesmas razóns nin nas mesmas circunstancias. Está ese suicida do que falas, está o vello enaxenado que mata á súa dona enaxenada, está o asasino (en ocasións xa confeso e condenado por outras mortes ou intentos) vulgar e corrente, está o paranóico dos ciumes, está o divorciado ao que non lle deixan ver aos seus fillos, está o que lle gusta pegar e que un día mata dun mal golpe, está o que ameaza vinte veces, está o bo home do que ninguén se explica como ou por qué o puido facer, está o alcohólico ou drogadicto... Coas vítimas pasa exactamente igual.<BR/>Quero dicir que non hai un perfil de maltratador/homicida/asasino/fillo de puta nin de vítima, polo que tratar de meter a todos nun mesmo saco pode resultar moi mediático e políticamente correcto, pero probablemente no ámeto xudicial e no policial as cousas non sexan tan sinxelas.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-22023198313817414262008-07-20T17:30:00.000+02:002008-07-20T17:30:00.000+02:00Ese contador, contadores dan muy mal rollo y una v...Ese contador, contadores dan muy mal rollo y una visión desesperanzada. Una espera de una muerte más. Non estamos no bon camiño ,semella.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-85602629142873301812008-07-11T15:09:00.000+02:002008-07-11T15:09:00.000+02:00Si, concordo con vostede, Api, e non estaría de má...Si, concordo con vostede, Api, e non estaría de máis que aparecese algún xuiz como o das sentenzas exemplarixantes granadino que condease a estes animais a unha terapia axeitada para a súa reinserción social.Ana Bandehttps://www.blogger.com/profile/17895409666308940416noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-90441929570503924502008-07-11T14:03:00.000+02:002008-07-11T14:03:00.000+02:00Hai asuntos nos que a inxenuidade só conduce ao de...Hai asuntos nos que a inxenuidade só conduce ao desastre. Fiar todo aos supostos efectos benéficos da educación é, realidade, un brinde ao sol, e de nada lle serve ás vítimas reais. Tolerancia cero quere dicir que aplique con todo o rigor a lei, e a lei tamén é represión. Eu reclamo a represión cara os agresores, pero non a violencia, que non é exactamente o mesmo. E represión significa, entre outras cousas, que haxa unha lexislación penal contundente ao respecto que implique o cumprimento íntegro das penas, que haxa tribunais de xustiza eficaces especializados na violencia de xénero, que os corpos e forzas de seguridade estean dotados de medios para perseguir esta lacra. Ademais de todo o que xa dixen.<BR/><BR/>Por outra banda, é falso atribuír a violencia de xénero “ás pegadas do noso retraso co resto do mundo”. Hai países moito máis avanzados co noso, e nos que o catolicismo apenas ten importancia, nos que hai índices de criminalidade contra as mulleres iguais ou máis elevados que os de aquí. Como tamén é falso pensar que a violencia contra as mulleres só se dá nos estratos sociais máis desfavorecidos e menos formados. A violencia de xénero é transversal social e culturalmente, e tamén acontece en estratos sociais medios e superiores. Porque, con ser gravísimo, non é só que un home mate a unha muller “porque era mía”. Esa é a punta do iceberg e o que máis sae nos medios de comunicación. Non debemos esquecer os abusos sexuais, as violacións, etc., que se producen contra a infancia e a adolescencia, ademais de contra as mulleres adultas.<BR/><BR/>Por iso non é suficiente coa educación. Por iso fan falta leis duras (represivas, polo tanto) contra a violencia de xénero, e aplicalas. Pensar outra cousa é, na miña falible opinión, un brinde ao sol, unha inxenuidade que non nos podemos permitir.<BR/><BR/>Un saúdo.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-4471732192192100802008-07-11T12:02:00.000+02:002008-07-11T12:02:00.000+02:00Api, non me gusta o de tolerancia cero porque desi...Api, non me gusta o de tolerancia cero porque designa unha política de violencia e agresión made in USA (Giulani actor´s studio) que non é bo imitar, e ademais, co mal que copiamos por aqui seguro que remata na cadea a mascota do asasino. <BR/>Agora mesmo veño de escoitar que un destes fillos de...acaba de matar á súa muller e dous pequenos para logo matarse...pero...¿por que non empezan polo final?...Apertas Api.<BR/><BR/>Paidovento, grazas polas agarimosas palabras. EU penso que sí, que á forza imos avanzando, quero pensar que xa non somos violadas en masa nos palleiros de hoxe e xa moitas renegamos da paliza diaria que era tan obrigada coma o caldo diario, pero é que as pegadas do noso retraso co resto do mundo, séculos de escuridade e atontecemento eclesiástico tardan en borrarse. Apertas molladas tamén para vostede!Ana Bandehttps://www.blogger.com/profile/17895409666308940416noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-66371329583903679212008-07-11T11:51:00.001+02:002008-07-11T11:51:00.001+02:00Este comentario ha sido eliminado por el autor.Ana Bandehttps://www.blogger.com/profile/17895409666308940416noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-253137668826686552008-07-11T11:51:00.000+02:002008-07-11T11:51:00.000+02:00Pero luliña...¡eu xa che facía iluminando Venezia ...Pero luliña...¡eu xa che facía iluminando Venezia con eses teus ollos cativadores! <BR/>Triste post, mais estes días caemos coma moscas, hoxe mesmo en Yecla...Para tódalas tódalas mulleres que estes días están cumprindo amargas sentenzas:<BR/>La donna è mobile, qual piuma al vento, <BR/>muta d'accento, e di pensiero. <BR/>Sempre un amabile, leggiadro viso, <BR/>in pianto o in riso, è menzognero. <BR/>La donna è mobile, qual piùma al vento, <BR/>muta d'accento, e di pensier <BR/>e di pensier, e di pensier <BR/>È sempre misero, chi a lei s'affida, <BR/>chi le confida, mal cauto il core! <BR/>Pur mai non sentesi felice appieno <BR/>chi su quel seno non liba amore! <BR/>La donna è mobile, qual piùma al vento, <BR/>muta d'accento e di pensier, <BR/>e di pensier, e di pensierAna Bandehttps://www.blogger.com/profile/17895409666308940416noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-23636378434557651952008-07-10T23:35:00.000+02:002008-07-10T23:35:00.000+02:00Que razón tes! Pero, realmente mudou a educación? ...Que razón tes! Pero, realmente mudou a educación? Se así fose, debería ir dando os seus froitos, non?<BR/>Gustoume o blog e gustoume o post.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-61025440179333260792008-07-10T20:48:00.000+02:002008-07-10T20:48:00.000+02:00Si, ben, pero namentres non fan os seus efectos es...Si, ben, pero namentres non fan os seus efectos esa "axeitada educación ou socialización" as mulleres, mozas e nenas, van sufrindo as agresións día a día. <BR/><BR/>E como non está nada claro se eses "efectos" se van producir coa intensidade e rapidez necesarias, daquela non queda outra que tolerancia cero cos agresores, represión implacable e cumprimento íntegro das penas para os delincuentes sexuais, e expedientes sancionadores fortes a aqueles funcionarios do Estado (xuíces, policías, ...) que actúan con desleixo nas súas funcións nestes asuntos.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27995621.post-3185406068138680932008-07-10T20:03:00.000+02:002008-07-10T20:03:00.000+02:00Pois eu penso o mesmo cando paso pola rúa Príncipe...Pois eu penso o mesmo cando paso pola rúa Príncipe: "Cántas irán xa?"<BR/>A solución? intolerancia cero cos agresores, supoño. E o que ti dis: educación, educación, educación. Tamén para as mullere, hai síntomas, xestos, verbas que non se poden tolerar.<BR/>Bicos mollados (outra vez chove, vaia verán!)Anonymousnoreply@blogger.com