Páginas

miércoles, marzo 21, 2007

Dia da poesía...imos probar...

Foto de Man Ray A face of anatomy
Unha paixón
inducida
unha sobredose
de dopamina
inxectada
sen pensar,
como fan os rapaces,
asi,
por probar,
probar
que estou vivo,

probar sensacións,
esquecidas,
meter a cabeza
baixo a agua e non saír
ata case afogar
o que non sabía
era esta maldita
reacción
do corpo,
da alma,
da mente,
esta anguria,
esta especie
de mono,
non inducido
agora,
o que toca
e deixar que o reloxo
faga o seu traballo,
ou voltar
ao comezo
e sen querer aprender
.....nada.....
...nada...
.nada.
Besbellinha lembrome que hoxe tamén é un día internacional de algo, e como son atrevida de máis comparto con vós uns versiños.

6 comentarios:

  1. Anónimo6:54 p. m.

    Contra a melanconía:

    Gálicas

    DISCURRO fríamente sobre la expedición
    de títulos de nobleza o de patria indeleble;
    recobro aquella tensión antigua
    de las argumentaciones retóricas,
    embalsamadas en jade y ónice barato;
    escojo unos verbos olvidados y algún
    sustantivo empedrado de hongos porcinos
    -la sintaxis, por supuesto, no importa-
    y me limito a reproducir un viejo apodo
    sin sorpresas, con las letras imprescindibles
    de cualquier abecedario, íntimo o no.
    En ocasiones, respeto a los mayores
    con la dicción aprendida en alguna escuela
    de signos más o menos comprensibles.
    Imposto algo, lo necesario,
    para que no me digan que emito
    con suspiro funeral la épica de nuestras voces.
    Aun así, detesto esas cosillas
    del atardecer en dehesas o brañas,
    o la corriente lujosa de esdrújulas
    al servicio de un cadáver heroico
    o de una tristeza de siglos
    apenas expiada.
    Yo ya no espero mucho de todo esto,
    quizá versificar con poco ruido
    las pocas palabras que surgen de este cuerpo,
    hasta que aprieten contra mi paladar
    alguna moneda de plata, mezclada
    para purificarla con la más limpia
    de las venganzas.

    ResponderEliminar
  2. Anónimo11:41 p. m.

    Proba superada. Podes repetir.

    ResponderEliminar
  3. que fermoso Ana! que fermoso!

    ResponderEliminar
  4. Ola Ana:
    Encantada de coñecerte. Son moralla. Pido desculpas porque tardei en responder. por fin! entro no teu recuncho con pracer porque atopo un poema teu que me impresiona, que lindo! e a foto de Man Ray. Un conxunto realmente lírico. Parabéns. Mándoche un bico entre versos
    Yoli :-)

    ResponderEliminar
  5. Arume,
    Vou pola quinta lectura e sigo impresionada...

    Raposo,
    Grazas, debe ser a túa cova a culpable ...preciosos textos

    Torre,
    Para ti unha aperta na proa dun trasatlántico...

    Moralla,
    Grazas pola visita, ando a ver se consigo ler o teu libro pero sempre está por aí rulando en préstamo, iso é unha boa noticia ¿no si?

    ResponderEliminar
  6. No pare de probar, pues. Bravo.

    ResponderEliminar

¿e ti que opinas de todo esto?