Lembrando a E. e aos bos tempos do antroido auriense.

Cumprindo o prometido, aquí vos deixo unha fermosa lembranza dun dos nosos mellores antroidos aurienses. Aquel ano paseamos un monumental cocido polos viños. A enormidade da ola non foi atranco ningún para pasalo ben e como xa saímos "cocidos" da casa non gastamos moito tampouco. Por aí están Ernesto, o gaiteiro, e entre os grelos, garabanzos, chourizos e cachucha andan Tita, Tiora, Ana, Elsa, Aser, Conchi, Ribao a algúns cociñeiros dos que xa non lembro o nome. Lembro tamén como quedou pampo o insigne Victorino que non noi quen de respostar á irónica chamada (¡oink! ¡oink!) do porco da pandilla. Xa se sabe que os políticos non falan moi ben a lingua do pobo.