lunes, abril 07, 2008

Adeus Moncho.



5 comentarios:

R.R. dijo...

Adeus.

Abrazos para todos os da Triple A vigourensana e moita forza dende o Norte.

Anónimo dijo...

Non quixera meter a pata, pero non entendo. Non, non explique nada se non quere.

Calquera despedida sempre é unha mala noticia

Unha aperta.

Anónimo dijo...

Esas cadeiras que semellan valeiras non son tal. Esas cadeiras que semellan soas non son tal. Esa parella de cadeiras danzan sobre o cespede coma uns pais que a catro patas trotan ledos coa súa liñaxe e a sabendas do seu ferruxe nos ósos.
As imáxes amosan anacos de cousas,instantes de tempo, transmiten sensacións e emocións. O que se vé con obviedade e o que non se chega a ver e queda para moito como algo inescrutabel. Cada vez que obserbo unha foto sempre consigo arrincarlle algún segredo.É algo máxico. Como máxica é a vida.
Grazas Moncho. Grazas Ana.

Ana Bande dijo...

R.R.,
A TripleA mándache un feixe de bicos e apertas.
Apicultor,
Vostede tamén sempre está onde máis o preciso, ogallá non marche nunca. Cando demos conta dese xantar que temos pendiente falareille un pouco máis desta preciosa foto.
Anónimo,
Precísase moito, moito corazón para escribir esas verbas. Teña conta del, hai moit@s vivindo á súa conta.

Anónimo dijo...

Adeus Moncho querido, deixas un vacio grandisimo. Sempre te levarei no corazón.