¡follad, follad, malditas!

Con este fabuloso achado xa non podo aprazar máis este post eternamente adiado por unha morea de causas que tamén veñen a conto. Xa sabedes. O feisbú, que nos ten e nos entretén moito máis do que estamos dispostos a recoñecer. Un fenómeno do que aínda queda case todo por dicir e discutir. Novos conceptos que implicarán cambios cicais demasiado drásticos e a moi curto prazo que van mudar completamente o panorama. Novos conceptos, Identidade colectiva, redes sociais, sofware social, a teoría dos seis grao de separación? memes, douspuntocero, trespuntocero, web semántica, fenda dixital, etc. Estamos ollando directamente ao infinito, ao incomprensible, ao máximun do contradictorio: realidade virtual. Infinitas cuestións. Pero hoxe vin falar de sexo. Digamos que pacemos cómodamente nun deliberadísimo conformismo no que damos por boas as falacias máis absurdas. As mulleres temos que engulir páxinas de historia, literatura, arte, ciencia que falan da nosa absoluta incapacidade e o facemos seica con gusto, e vivimos o día a día disimulando ter tamén algún órgano que outro. Algunha acada que se lle recoñeza o cerebro e iso polo tema da cota, pero o do sexo seica é máis complexo, abofé que sí. Dende o poder sempre se botou man dos argumentos máis revirados para agochar a existencia do feminino e nestes tempos xa 3.0 o tema experimenta un grao de retroceso que me fai saltar á area aínda que só sexa como un exercicio de catarse que moi pouco ten que ber coa proposta polo estaxirita. Mais non abonda con cuspir sobre Hegel. Si, as mulleres temos uns organos sexuais deliciosamente desenvolvidos como amosan estas fermosísimas venus prehistóricas. Aínda se amosan nas aulas como símbolos da fecundidade e como tributos á natureza. Os falos non, os falos da Idade de Pedra xa nolos presentaron como órganos sexuais en plena procura da voluptuosidade. O home, comeza a distanciarse dos animais porque consciente da súa morte, comeza a fabricar utensilios e a fornicar por pracer. Pois a muller tamén. E esas venus esteatopíxicas (literalmente de culo gordo) son representacións dunha sexualidade feminina plenamente consciente. O virtual mundo feisbukeano co seu culto total á indivudualidade é un privilexiado observatorio do noso comportamento sexual. Os homes continúan a ser machos en competición pola femia, e nós seguimos agardando a chamada do "mellor dotado". A convivencia, ou mellor dito, a pervivencia do (ana)lóxico co dixital está amosando un estado da cuestión moi preocupante para a muller. De repende venme á cabeza unha Madame Bovary masturbándose con aquelas perigosas "novelas". Creo que F. tivo problemas para evitar a cadea por esto. Hoxe, as mulleres asomámonos á rede cos mesmos medos, seica temos que gardar as aparencias cos amigos virtuais, se cadra un cento de descoñecidxs que nos poden levar outra vez á fogueira. ¿e para eso tanto conto?. Pois digo eu, se temos que disimular un pouco máis, adiánte...ao titulo do post me remito!