(W.Gomobrowicz)
Gústame W.G. porque é libre, independente, antolladizo, provocador, ateo, individualista, acróbata...un outsider, como gostaba definirse a sí mesmo. Pero ademáis gústame polas súas continuas contradiccións, a súa autosuficiencia e autoenxalzamento. E por suposto a súa ironía. Estas características da súa personalidade son as ferramentas que lle permitiron sobrevivir moi dignamente nun entorno tan hostil tanto no persoal como no profesional. W.G. tiña que ser un home dunha personalidade irresistible pero ao mellor non. Quizais era un temperamento introvertido, un tipo con moitos complexos e fobias ao xeito dun Houellebecq da época, que igual ca este, atopa na escritura o xarro perfecto para o seu viño acedo...
Aquí vos deixo algúnhas palabras súas pertencentes ao seu derradeiro libro "Curso de Filosofía en seis horas y cuarto".
Es para mí un misterio que libros interesantes como los de Schopenhauer (¡y los míos!) no encuentren lectores ... Pero Hegel y Schopenhauer tenían argumentos para mostrar que un genio no puede tener éxito, puesto que sobrepasa a su tiempo. Por esta razón el genio resulta incomprensible y no serive para nadie. Así que Schopenhauer y yo nos consolamos bastante bien. (W.G.Curso de filosofía en seis horas y cuarto. P.64)
2 comentarios:
Interesante libro. Haberá que ver de pillalo.
Grazas pola achega.
http://www.amigus.org/web/fotos/feismo2006.html
Sobre feismo, que sei que gustas.
Publicar un comentario