Sen perdón (e sen Clint E.)

Grazas a Xosé Teiga, Director Creativo, por deixarme poñer este seu precioso deseño que xa quixeran para si estes.

Sempre me estrañou a ausencia de vaqueiros negros no western e na literatura do oeste, os xéneros máis populares da cultura estadounidense. Porque afroamericanos xa había ben deles logo da guerra civil e dende logo non os trouxeran só para adobiar aquelas ostentosas mansións de Early Classical Revival Style, que tamén. Así que, xa me tardaba a min a recuperación desta figura varonil, solitaria, afouta, emprendedora, curtida...e agora, por fin, tamén negra. Temos por fin o sheriff global que merecemos, alguén que de verdad mira por tod@s nós, un family man case de deseño e por suposto coa perneira abondosamente equipada con ferramenta de tecnoloxía en punta para acabar cos violadores das nosas fillas (¿poderíamoslo mandar a recuperar a cabeza do estróscan ese que abusa das mozas dos saloons? O verdadeiro mesías non era aquel falso profeta que esbardallaba todo o santo día. O auténtico heroe é o pistoleiro de toda a vida, ao que deberiamos ofrecernos ás escarranchapernas todos os cidadáns deste world far west se non queremos ficar sen cabeleira á primeira de cambio. Porque indios xa non quedarán moitos pero osamas seica hai verdadeiras plantacións allende o 1600 Pennsylvania Avenue.