"Mara nas mans de Carlos"
Mara, "pitiño" para seu pai, mans do David, mans para ter conta de Mara, que xa se vai decatando da súa sorte, Mara, que ías ser Ayla, a que quedou soíña cando a terra tiña fame de xente, ogallá teñas mar, ceo e chuvia, e auga e neve e sol e desertos, e gatiños, teatro, bonecas e contos, e avós centenarios e xoguetes e libros, e....
.jpg)
.jpg)
5 comentarios:
Ese nombre y esa carita prometen.
Un saludo, Srta.Bande
e felicidade
Os meus parabens para Mónica e Carlos. Grazas Ana por amosar ese anxo de nena.
Moitos bicos
teño unha foto de Santiago na mesma posición, cunhas mans parecidas a esas e até un ollar moi semellante. Non hai tempo máis intenso ca ese. Non hai tempo que fuxa máis rapido, tampouco...
la foto es bonita aunque estoy segura de que la niña gana al natural.
Esos ojitos prometen así como las manos de su padre.
Publicar un comentario