O derradeiro post de Marcos Valcárcel, cuxo bló é xa unha referencia obrigada para os estudosos da cultura en xeral e da galega en particular, lembroume este libro adicado de Claudio Guillén a Francisco Ayala que vin nesta exposición en Granada. Era o ano 47, terían que pasar case trinta anos para que se cumprise o desexo de Guillén.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
4 comentarios:
Buena dedicatoria. De ésas que, afortunadamente, se hicieron realidad.
besos
Graciñas pola referencia, Ana, tan garimosa e sobre todo xenerosa: por certo, qué rapidez! Acabo de publicar o post e xa encontro este teu, tamén tan interesante.
son tan reveladoras as dedicatorias feitas co corazon! Hai que asina sempre igual e hai outros que deixan unha pegada persoal. Eu vino aqui a Manuel Rivas facer uns debuxos fermosos, vino a Victor Freixanes trazar caricaturas do dono do libro e a Suso de Toro escribir cun chisquiño de pudor. E sempre me emocionei...
Mire que si me crucé con usted, Doña Ana...
un abrazo
Publicar un comentario