La Lie de la Terre, Arthur Koetsler (I)

imaxe

Tiña unha hora por diante para sentar relaxadamente na terraza dun dos currunchos máis xeitosos da cidade, a fermosa praciña fronte á emblemática casa de Pedro Román tamén coñecida como Edificio Ferro, hoxendía Biblioteca Pública. Tamén está alí a cervexería do Cholo, a dous pasos da entrada da biblioteca, unha encrucillada que pon a proba nosa vontade. Eu esa tarde sentei na do Cholo. Non tiña pensado ler nin o xornal do día mais só aturei un minuto sen un mísero libro que levarme aos ollos. Lembrei que case ao meu carón, estaba a Almoneda, onde podías mercar voaxa en forma de aplique naval, sella de madeira ou mesmo libros descatalogados, raros, carísimos, únicos ou todo o contrario, exemplares de vulgarísimas novelas case de balde. Entre a gama variadísima de trebellos que se amorean nestes locais sempre me parece que teño que ser un pouco sofisticada á hora de pedir algo para que me fagan caso, así que pedín libros en francés e así de paso deixaba a porta aberta a un posible milagro. Sempre podía haber un Goll entre a bichería comedora de papel. O vendedor é un home serio de máis, pero non debe ser porque non lle guste o seu negocio. Creo máis ben que é unha displicencia tipo veneciana. Debe estar fartísimo dos turistas que se lle achegan de máis á mercadoría. Así que non me estrañou que mesmo me adicase un proxecto de sorriso cando fixen o meu pedido. Que tiña unha caixa de libros en francés sen catalogar. Non importa. Que son moi baratos. Xa. Que podo levar calquera por tres euros. De acordo. Aqueles libros literalmente movíanse....