loos fit, ángela de la cruz

"El marco era y es la espina dorsal de un cuadro, lo que lo mantiene derecho. Cuando está roto, pierde esa cualidad de rectitud. Me intimidaba la pintura erguida, esa figura autoritaria" (Ángela de la Cruz)

Escollería esta "desfeita" da colección que amosa o Marco. Derrubar piares canónicos e estragar autoridades como xustificación da violencia necesaria para manter a hixiene mental dunha colectividade arrepiada pola excesiva permanencia de espiñentas autoridades obsoletas. Derrubar marcos, espiñas dorsais, derrubar capitanías marítimas e rimas hereditarias, velahí a espontánea empatía coa que Ángela nos fai cheirar a liberdade do negrísimo óleo sobre un lenzo vómito que sae. Brillante. Pegañento. Teño que marchar ou este monstro de confundido volume e inconcebible forma vai paparme enteira. Hai unha liña, a liña que lembra, pode ser, a liña de terra, a líña do horizonte, a líña que marcaba a impía unlla do profesor de debuxo emporcallada de xiz, emporcallada de autoridade de pacotilla...¡bravísssima Ángela!

axustado ma non troppo