viernes, marzo 18, 2011

encantadora presenza

Quedo coa túa oferta de respiración sincronizada e coa poesía do meu querido e coñecido anónimo, irmán e poeta. Imaxínote agochado no recuncho dunha silveira de versos deliberadamente esquecidos entre as apergamiñadas capas dun libro de coro, por exemplo. Os mellores non destacades nadiña, que encantadora presenza a vosa.


La noche existe,
yo la he visto,
yo la veo.
oscura ,negra,
pero de vida llena.
Sombra democrática,
compañía ciega,
la miro y ....
no, no puede ser,
se acopla a mi
déjame!
demasiado oscura,
vete!
demasiado negra...
brilla el sol,
la vida empieza.

Versos de A.B. e foto de A.F.

No hay comentarios: