miércoles, octubre 22, 2008

Mellor....esquecer...

[Foto: Faro de Vigo, 22.10.08]


Lembrar aquela represión sempre provoca a náusea, mais a súa persistencia nestes días é insoportable.Esta repugnante noticia de hoxe sobre a represaliada Urania Mella só da conta da deshumanización total dunha clase política que cada día da máis medo. Aproveito este post para recomendarvos a lectura desta esquecida alfaia bibliotecaria que dorme nos anaqueis do depósito da nosa biblioteca tan profundamente coma toda a polícroma clase política que ten a desvergonza de protagonizar atos coma este.
Que Concepción Solleiro lle chegue o azo dos sentimentos da boa xente que hoxe tremen perante esta canallada.
Pista sobre o libro CLIC
Unha lembranza pois para tódalas mulleres que foron víctimas da represión cuxa infeliz existencia coñeceremos moi de vagar....[en castellano]

1 comentario:

Uxio Noceda dijo...

Esta noticia me ha conmovido por que la familia Mella eran vecinos mios en Vigo en nuestra casa de Garcia Barbón 14. Era tabú subir al piso de arriba. Yo ni les conocia, quizas me cruce con alguna de ellas (eran todas mujeres) alguna vez. No me atrevi hasta ya bastante mayor a subir esas escaleras. Sencillamente no existia el piso de arriba y la buhardilla... Lo hice poco antes de que tiraran el edificio, y estaba ya completamente destartalado, con sus enormes vigas y las palomas anidando. Son esas cosas que te inculcan de crio que es dificil superar. Aun ahora se me ponen los pelitos de punta y sentir el miedo de aquella época a tener cerca a familiares de represaliados del régimen. Es alucinante la presion en la que se vivia en aquella época.