Gustazo velos tirados polos corredores, estomballados na herba, entre risos nerviosos dándolle o derradeiro repaso aos apuntes e sentíndose xa case universitarios ¡Sorte a todxs, e bicazo para A.!
e eu toda soa na facultade de bioloxia...pero os exames ben!! e non repasei a hora de comer so rinme cos meus compañeiros,era case coma unha excursion ao cuvi jejeje
un biquiño e esperemos q a sorte nos acompañe nos ultimos exames
Ánimo Lucía xa queda menos e logo a parolar o inglish pitinglish pola beira do Thamesis. Algunhas coma Cecilia teñen cara de felicidade e arrestos para comerse os periodistas. Sodes unhas machetas (de machada: ferramenta para cortar madeira)que non machitas.
hoxe mesmo rematei o meu segundo selectivo. Desta vez estaba máis segura de min mesma, probablemente mellor preparada. Confiada en min mesma ou talvez por saber que máis ou meos cae sempre o mesmo. Un mal trago de mil pares pero creo que non vou ter problemas. Agora toca disfrutar do éxito de A. e das/os súas colegas.Imos tomar un tospiro a saúde desta nova xeración que xa non toma nocilla, nin pan de barra. Esta é a xeración twiter que xa está voando.
Para os habituados a esta situación, e ver xeracións que pasan, cos memos nervos, coa tensión, pero coa ilusión e esperanza... rexuvenécenos. Coido que nos coñocemos do I. as Lagoas, polo menos, unha Ana Bande lembro. .... por iso, os tempos pasan, e 'eles seguen ahí'
6 comentarios:
Emocionante, incluso. Eu, que aborrezo a selectividade.
Ay! pobriños/as. Este año los veo de otra manera. ¿Por qué será?
e eu toda soa na facultade de bioloxia...pero os exames ben!! e non repasei a hora de comer so rinme cos meus compañeiros,era case coma unha excursion ao cuvi jejeje
un biquiño e esperemos q a sorte nos acompañe nos ultimos exames
LuCia =)
Ánimo Lucía xa queda menos e logo a parolar o inglish pitinglish pola beira do Thamesis.
Algunhas coma Cecilia teñen cara de felicidade e arrestos para comerse os periodistas. Sodes unhas machetas (de machada: ferramenta para cortar madeira)que non machitas.
hoxe mesmo rematei o meu segundo selectivo. Desta vez estaba máis segura de min mesma, probablemente mellor preparada. Confiada en min mesma ou talvez por saber que máis ou meos cae sempre o mesmo. Un mal trago de mil pares pero creo que non vou ter problemas. Agora toca disfrutar do éxito de A. e das/os súas colegas.Imos tomar un tospiro a saúde desta nova xeración que xa non toma nocilla, nin pan de barra. Esta é a xeración twiter que xa está voando.
Para os habituados a esta situación, e ver xeracións que pasan, cos memos nervos, coa tensión, pero coa ilusión e esperanza... rexuvenécenos.
Coido que nos coñocemos do I. as Lagoas, polo menos, unha Ana Bande lembro. .... por iso, os tempos pasan, e 'eles seguen ahí'
Publicar un comentario