Por fin son pedra.

por fin de pedra
agardei eóns
pola sutilidade dun demiurgo

fachendoso de densidades e proporcións

por fin alonxada de deus

e esclava da materia máis fria e estarrecedora

para abrasarte
por fin son pedra
materia
para escarnio de filósofos
ignífuga e abrasadora
a chuvia esvara polas miñas costas sen que
e xa non teño tampouco que
que ledicia!
de pedra...

Foto: Victoria Diehl