Bookwork. Medium to object to Concept, to Art. Stewart Garret

Volvamos aos libros...porque a perraca actualidade nunca concede tregua. Imaxe

A mostra dos obxectos poéticos de Cáccamo suscitou algunhas reaccións curiosas. Como ben sabedes, este poeta e artista leva anos facendo curiosas intervencións en obxectos normalmente relacionados coa escrita, fundamentalmente libros e máquinas de escribir. O resultado adoita ser unha afortunada hibridación conceptual na que a resemantización do obxecto manipulado conduce a unha obrigada lectura nova do material de traballo. Tiven a exposición literalmente diante do meu nariz durante dúas semanas o que me permitiu disfrutala directamente pero tamén observar as reaccións do público. Chamoume moito a sensación de desagrado coa que foi acollida por dúas persoas distintas e por diferentes motivos. Unha dicía que non compartía en absoluto que se maltratase aos libros dese xeito. A outra persoa -docente para máis inri- descartábaa sin máis porque non lle gustaba a arte contemporánea. Este segundo caso entra de cheo no tópicazo xa moi manido sobre o engano e a incomprensión que a arte contemporánea suscita no público. Non me interesou turrar máis dun argumento que xa non creo que teña moito máis que dar de si. Pero ese maltrato ao que aludía o primeiro si que me pareceu de máis interese. Nun entorno de crise do papel como base para a comunicaión, eu diría que incluso de crise na comunicación en xeral pola excesiva manipulación dos discursos, hai tempo que me resultaba interesante o novo papel dos vellos libros. ¿que facer con eles?. Hoxe, precisamente, engadiría ¿que facer cos que xa nacen vellos e obsoletos? Interesáronme sobre todo as propostas que viña do mundo da arte máis recente. Así que fun na procura do vieiro inaugurado por Duchamp con aquel interesantísimo "Readymade infeliz" e atopei propostas fantásticas. Cos vellos e obsoletos libros podían facerse autopsias, efémeras macroedificacións, sinistros rexistros de poboación, deconstruccións, novas ferramentas e ata se podían comer. De todo esto falaba en profundidade Stewart Garret no seu artigo "Bookwork as Demediaton" no Critical Inquiry. O meu deficiente inglés impídeme disfrutar deste texto como me gustaría así que seguín polo mesmo camiño. Así foi como dei con este libro no que o mesmo autor fala deste estraño fenómeno artístico no que o libro atopado, manipulado, desmembrado, cortado, esculpido, dixerido, reestructurado, construído, reaproveitado, só ou formado parte dunha instalación, remata nun museo, non por cuestións de conservación, valor ou propiedades textuais, senón porque acadou unha dimensión diferente segundo a interpretación do artista. É importante salientar que non estamos a falar do libro de artista como xénero que xa ten unha longa e fructífera vida, trátase dunha nova vía, unha investigación incipiente sobre a identidade material do libro e a súa resonancia cultural. Agora sería bo atopar un traductor/a para este texto que estou a piques de papar enteiriño. Boa fin de semana.