Ao modo de Millás

(Fonte: El País 30-08-2006)
George W. Bush y su esposa Laura asisten a una misa en la catedral de San Luis, Nueva Orleans, en el primer aniversario del huracán Katrina.

Mágoa non ser Millás para quitarlle ben o mollo a esta imaxe. Certamente impresiona ver así de recollido ao home mais omni/pre-potente do mundo; digo impresiona por non decir que mete medo, porque claro, este home que ten que decidir cada día a supervivencia (ou non) de milleiros de persoas, semella que está ao que lle diga o representante directo de Deus, que aquí na foto aparece no primeiro plano coa man en actitude de bendicir. Dan ganas de falarlle a este homiño ao oído para ver se pode interceder por nós ante os Todopoderosos. Tamén e curiosa a composición en diagonal da imaxen, parece como si, de xeito indirecto se nos dixese, "si, pero o que decide ao fin e ao cabo e o que está arriba", o que xa sabiamos por outra parte. E logo as mans, menos as da bibliotecaria, que non contan, as outras, caramba, ¡que papelazo! porque haber, cando as mans suben e as miradas baixan, bueno, eu son tan mal pensada...porque tampouco está claro que o bispo intencionadamente lle quixese tapar a cara a señora do presidente ¿non si?. Mal e mal eu prefiro as fotos dos rapaces nas madrazas "chapando" o Corán, si, si, coma todos nós, una máis outros menos (ao mellor así nos vai) fixemos na escola non hai tanto (os da miña xeración para atrás, claro). Se alguén pon en dúbida a miña repugnante postura por antiamericana demodée e pensa que o superpresidente está a pregar polas víctimas do furacán que lembre que non hai moito, cando preguntaba polo tema dicía "¿como vai esa merda do Sur? (non pido perdón porque son palabras de presidente).