Incontinencia suma

Pois eu cada vez que leo/escoito estas incontinencias verbais por parte dos nosos prohomes sinto un alivio enorme. Cada vez que un destes paxaros deixa correr a verga (agggg, quería dicir, verba seriously) perante a primeira femia que se lle meta no que sempre pensou que era o seu territorio, é coma se un enorme veo se erguese de socato deixando co cu ao ar a toda a machovaronía cutre e reptiliana que fala en nome de todos e todas. A prepotencia de xénero estoura de cando en vez nos individuos que, precisamente pola súa posición de poder, terían que ser referentes para o conxunto da cidadanía que gobernan. Así que, para as mulleres, repito, é unha sorte, que estes individuos se quiten eles soíños as carautas de homes bos de xeito natural, sen que ninguén lles tenda unha trampa. Porque deste xeito queda ao descoberto que o que realmente pensan é que son eles os únicos que xogan, que no seu día a día, nos, só lle servimos para quecerlle a entreperna aos elixidos que nos van gobernar ad aeternam. Quédame cada vez mais claro que á machovaronía reinante quédanlle os días contados. Tanto ten se son douscentos meses ou doscentos anos, pero quédanlles un par de telexornais. Porque, vamos a ver, amigxs, independentemente desta pavada do alcalde de Valladolid, o certo é que, a nos, ás mulleres, digo, nunca se nos movería unha neurona do seu sitio nunha toma de posesión, aínda que fose o mesmo Apolo en tanga o que xurase o cargo ¿non si? E aínda que tal fecho aconteçiese, non pregonariamos tales desafueros en altas boses cuemo suelen facer esas gentes torsidas que gobiernan nuestra republica. Pois eu, señor alcalde de Valladolid, tamén lle digo, "cada vez que lle vexa a cara e eses fociños...pensarei o mesmo". Ah! mándolle unha foto súa para ver se lle vaixa a comezón e pode seguir dando(lle) a vara, polo menos a ver se así aguanta ata as próximas eleccións.

Nom lembro quen fixo a foto...alguen sabe?