Que forma tan asquerosamente retorcida, Esperancita, de mofarte de los ciudadanos. Qué patada en la boca a todos los que continúan en la sala de espera de cualquier hospital de tu país desde mucho antes de que tú ingresases para tu diagnóstico, te preoperasen, te operasen, te postoperasen y de colgasen de nuevo todos esos micrófonos desde donde te ríes de todos los pringados que tienen que esperar un año, seis meses, o el tiempo de que no disponen para que les miren de lo suyo. Si me dejo llevar por el genio haría comparaciones odiosas. Voy a cortarme sólo por respeto a no sé muy bien el que. Desde luego a ti no, ni a toda la corbatería que te acompaña para mayor gloria de tu sexo. Pero ojo, Esperancita, los tiempos andan revueltos y el pueblo a lo mejor no
está tan idiotizado como piensas. A lo mejor un día de estos salimos a la plaza y montamos la tienda delante de tu casa para seguir paso a paso tu recuperación, para que no tengas una recaída tonta. No, si va a tener razón P.R., somos completamente idiotas. Vai sendo hora de indignarse un pouco ¿non? Veño de atopar a tradución ao galego do libro de Hessel que seica está a arrasar entre os veciño do norte. Manda truco que teña que vir un octoxenario a animarnos á revolución.
.jpg)
.jpg)
6 comentarios:
Neste país non é posible facer ren. O mundo enteiro parece que ten gañas de que as cousa se fagan doutro xeito, de rematar coas desigualdades, coa miseria, coa fame, coa basura inmensa que afoga a todo bicho vivinte... Aquí non cambiará ren porque a sociedade está domesticada, abadocada, iñorante e falta de pensamento crítico; sin ideas de ningún tipo; está encantada de vivir na maseira, e así vai seguir sindo. Os grandes marraus, os xefes, xa fai tempo que téñenos acostumados a que eles non teñen que morrer no matadeiro; teñen que ficar na cama, como o puto dios manda; manda carallo. ¡Que asco!
Ratifico todo o dito, e paréceme triste aproveitarse da situación para sacar rédito eleitoral. Por certo non está na presidencia da Comunidade de Madrid por votos senón por "trampa", debemos lembrar sempre. Vaille moi ben o apelido "Aguirre o azoute de Desus". Unha aperta.
otia, hai alguén aínda vivo aí afóra ¡menos mal! ¡e da terra da chispa! pois a ver se alguén prende aí o a mecha na deputación por exemplo, a casa nai do becho máis corrupto desta nosa leiriña.
Abrazón Paco!
saúdo donfernando
Este libro en Francia tivo un éxito increible! De feito, vin unha entrevista ao autor que dixo que cando escribira o libro, só para desafogarse, non pensaba que ía provocar tales reaccións. Pero o feito é que el dixo en voz alta o que todo o mundo pensa sen atreverse a dicilo. É que claro, este home tivo o valor de alzarse contra o nazismo, normal que despois de pasalo tan mal se atreva a protestar contra as inxustizas. Se houbese máis xente así. Unha aperta Ana
Prezada Flo, da gusto lerte cagoendiola, mágoa non escoitarte con ese acento tan xulo! ¡bico!
O libro non ten desperdicio, esperta pasións.
Publicar un comentario