Roque Barja, o deus Machín...

Roque Barja, o deus Machín, Non mires abaixo, Brick Lane, mente activa, greguerías, que delgadísima estás, Chesterton e a paradoxa, hospitais para incurabeis, Fondamenta idem, Laura a peixeira morría coa risa porque á súa colega seica lle fixeron o transplantarone de tímpano en lugar equivocado (díxolle abríndose de pernas), preguntelle a hora, ¿tes hora?, tres veces e as tres me responde educada e tímidamente, ola, debía de pensar que esa señora de medias negras xa no tiña idade para vestir pantalón curto e calentadores punkis e seguramente o relacionou con algún tipo de trastorno que a facía saudar por triplicado, e por iso respondía reglamentariamente, cantas cousas graciosas poden pasarche nun día, 65 impulsos cos pes estilo ra e de espaldas, son una ra auténtica, no nos entendemos, ¡canto malentendido!, ¿como que tentou suicidarse?, pero se xa tiña os días contados igualmente, ¡que delgadísima estás!, e dalle, que qué estou facendo, agora estoulle comendo o coello á avoa, e a avoa ao escoitarme escacha coa risa, riquísimo tú, memoria, memoria, lisca por calquera buraco, só tes que saber ler as instruccións, non sabe o que son as instruccións, xa sabes construir a túa propia cámara estenopeica, ¡adiante!, nenos que queren liscar da aula, fuxir de Wagner mentres a Woody Allen éntranlle ganas de invadir Polonia, uns cans entraron na cafetería, eu non os deixei pasar ¡se me van quitar a concesión este mes!, ía mirarse das cervicales e xa estaba perdido, ay prima ¿que dicirche en momentos así...