domingo, septiembre 16, 2007

O planeta dos idiotas.

Onte MJF amosoume abraiada e sen verbas con que comentar esta desfeita, esta penosa imaxe. De súpeto lembreime da imaxe final da película, como para non ser apocalíptica amigo Colodroni.
Publicado por en

2 comentarios:

Quelleiro dijo...

Unha morna mañán de outono decidiron marcharse; houbo quen falou de fuxida, de vinganza. Non penso tal; estaban no seu dereito. Fartos de nós, de atender ás nosas caras de paifocos, de tentar mergullarse nos nosos ollos opacos, fartos de mirar e non ver nada, marcharon. Amodiño, foron recollendo as súas cousas, e pasiño a pasiño tomaron dirección á rúa, baixaron ás escaleiras, chanzo a chanzo, e perdéronse na multitude. Houbo quen quedou chorando vindo cómo marchaban, topenexando entre si. A quén falarei agora, quén me atenderá, quén me dará as boas noites, quén me dirá o que pasa aí fora. Camiñaron rúa abaixo, xuntándose con outros que saían doutras casas, grandes, pequenos, e ían falando entre eles botando gargalladas a conta dos donos a quen abandonaran. Chegaron ó final da cidade e, sen saber qué facer, tomaron o camiño da costa, e baixaron á praia, e pasiño a pasiño achegáronse á beira e afundíronse no mar.

4:53 p. m.
Ana Bande dijo...

Gustoume. Non máis surrealista que a imaxe por certo.

5:52 p. m.

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)